اینجا شب نیست

یاران شتاب کنید قافله در راه است.می گویند

که گناهکاران را نمی پذیرند.

آری !گناهکاران را در این قافله راهی نیست.

اما پشیمانان را می پذیرند .

"آدم"نیز در این قافله ملازم رکاب حسین است.

که او سزسلسله خیل پشیمانان است .و اگر نبودباب توبه ایی

 که خداوند با خون حسین میان زمین و آسمان گشوده است ،

" آدم "نیز دهشت زده و رها شده و سرگردان ،

در این برهوت گمگشتگی را می ماند.

هر انسانی را لیله القدری هست.که در آن ناگزیر از انتخاب می شود.

و "حر"را نیز شب قدر اینچنین پیش آمد .

"عمربن سعد"را نیز من وتو را هم پیش خواهد آمد.

اما ای دل ،نیک بنگر که زبان رمز رازی را با تو باز می گوید:

کل ارض کربلا و کل یوم عاشورا.یعنی اگرچه قبله در کعبه است ،

اما "فینما تولوا فثم وجه الله ".

یعنی هر جا که پیکر صد پاره تو بر زمین افتد ،

آنجا کربلاست .نه به لفظ و استعاره ،که در حقیقت .

و هرگاه که علم قیام تو بلند شود ،عاشوراست.

باز هم نه به اعتبار لفظ استعاره. و اگر آن قافله را قافله

عشق خواندیم در سفر تاریخ ،یعنی همین.

الا یا ایها الساقی ادر کاسا ونا ولها که عشق آسان

نمود اول ولی افتاد مشکل ها

صحرای بلا به وسعت تاریخ است و کار به یک

" یا لیتنی کنت معکم " ختم نمی شود.

 اگر مرد میدان صداقتی ،نیک در خویش بنگر که

 تو را نیز با مرگ انسی این گونه هست یا خیر !اگر هست که هیچ ،

تو نیز از قافله داران دایره طوافی واگر نه ،

دیگر به جای آنکه با زبان زیارت عاشورا بخوانی ،

در خیل اصحاب آخرالزمان حسین (علیه السلام)

      با دل به زیارت عاشورا برو.                                    (شهید آوینی)