چند روش عملى و علمى براى بهره بردارى از اوقات فراغت چنین است: 1. امروزه دانشجویان غالباً در فصل تابستان به فعالیت هایى مىپردازند که هم در تقویت بنیه علمى وافزایش بر تجاربشان مؤثر است و هم سابقهاى علمى براى آنها به شمار مىآید، براى مثال زیر نظر یکى از استادان در قالب تیمى 2 یا 3 نفره یک کتاب را ترجمه مىکنند و پس از ویرایش به چاپ مىسپارند. بعضى دانشگاهها نیز دراین زمنیه مساعدتهایى به دانشجویان ارائه مىدهند. 2. برخى دانشجویان از تابستان براى تدوین مقالات استفاده مىکنند؛ در قالب تیمى 2، 3، یا 4 نفره به نگارش یک سلسله مقالات مىپردازند و سوابق علمى خویش را غنا مىبخشند. 3. بعضى از دانشجویان با تشکیل تیمهاى بزرگتر به انتشار مجله، ویژه نامه یا گاهنامه و فصلنامه روى مىآورند. 4. گاه دانشجویان به کارهایى جالب دست مىزنند؛ براى مثال واژه نامه تخصصى، بروشورهاى تخصصى، و اطلاعات مختصر و مفید در قالب بروشورهاى آکاردئونى پدید مىآورند. دانشجوى با ذوق رشته روانشناسى مىتواند در مباحث انگیزش، هیجان، استرس، بهداشت روانى و اعتیاد و مطالعه کار آمد و غیره بروشورهایى متعدد تهیه کند. داشنجوى ادبیات مىتواند کتابى جیبى با عنوان هزار بیت شعر شورانگیز به صورت موضوعى تهیه یا مقالات ادبى بنگارد و... این اقدامها راهنماى ما به سوى فعالیتهاى علمى و در حقیقت سیاه مشق هایى است که بهترین زمان آن دوران دانشجویى و اوقات فراغت است. 5. زندگى بزرگان و افراد فرهیخته و صاحب نظران نشان مىدهد که غالباً در دوران تحصیل به تمرین علمى، نگارش مقاله و مطالعات فراوان شهره بودند. توصیه مىشود دانشجویان عزیز کتاب هایى چون رمز موفقیت بزرگان و انسانهاى جاویدان را مطالعه کنند؛ زیرا در تجارب حیات این بزرگان رازهایى نامکشوف و الگوهایى قابل اقتباس نهفته است که مىتواند زندگى ما را متحوّل کند. بعضى از آنها کار مىکردند، مطالعه مىکردند و در مقام عبودیت نیز سرآمد بودند. 6. از نکات برجسته و عمدهاى که در فصل تابستان و زمان پیرامونى نباید به سادگى از کنارش گذشت، بحث کار و فعالیت است. تلاش و فعالیت و اهتمام به مشغولیت در یک حرفه یا کار علمى تحت عنوان شغل و کسب در آمد، فرد را براى زندگى آماده مىکند. رسول اکرم (ص) همواره مشوق شغل و کار بود و حتى وقتى مشاهده مىکرد یارانش کسى را از نظر جسمى و اخلاقى مىستایند، مىپرسید: کار مىکند؟ و چون با جواب منفى روبه رو مىشد، مىفرمود: [لَقَد سَقَطَ مِنْ عَینى؛ از چشمم افتاد. کار جوهره انسان است. رابطه دانشجویان با کار مختلف است: الف) گاه به سراغ کار مىروند و کارى را که با علائق، توان و روان آنها سازگارتر است، بر مىگزیند. ب) گاه کار را به خانه مىآورند؛ یعنى با رایزنى و جست و جو کارى را در منزل و در کنار مطالعات خود مىپذیرند و سپس آن را تحویل مىدهند؛ مانند ویراستارى، فیش بردارى، مقاله نویسى و حتى کارفنى، نقشه کشى و.... ج) گاه کار آفرینى مىکنند؛ یعنى خلأهاى موجود را بررسى، پیشنهاد کار مىدهند؛ سپس با دست پر و محصول کارآمد به سراغ مواضع نیازمند به آن حرفه و شغل مىروند و محصول خودرا عرضه مىکنند. دیوید ساچر6 مىنویسد: کسى که مىخواهد تغییر مثبتى ایجاد کند، باید عملاً وارد گود شود.
( نوشته حسین خنیفر)
.: Weblog Themes By Pichak :.