قرآن کتابى است که در کمتر از ربع قرن قبایل پراکنده و صحرانشین و در بند مثلث شراب و شهوت و شمشیر را به تعیین کنندهترین مردان سرنوشت جهان تبدیل مىکند و در کمتر از یک قرن فرهنگى نو و انقلابى در تمدن بشرى مىآفریند. قرآن کتابى است که با نام [خدا] آغاز مىشود و با نام [مردم] پایان مىیابد. آغاز آن نام خدا و بسم الله است و آخرین کلمهاش [ناس]. در این کتاب آسمانى نام بیش از 70 سوره از مسائل انسانى گرفته شده است و بیش از 30 سوره به مسائل مادى مىپردازد. قرآن کتاب زندگى است و دراوخانه تمام دردهاى انسان حضرت امیرالمؤمنین على(ع) مىفرماید:[اِسْتَشْفوا بنوره؛ بانور قرآنى خود را شفا دهید.]
گلادستون، نخست وزیر یهودى مسلک دستگاه استعمار انگلیس، خشمگینانه به اهمیت قرآن در بین مسلمانان اشاره مىکند و در حالى که قرآن را بر تریبون مجلس انگلیس مىکوبد، مىگوید: [تا این کتاب در میان مسلمانان باشد، امنیت و اطاعت سرزمینهاى مسلمان نشین در برابر استعمار انگلیس محال است.]
هجویرى در کشف المحجوب مىنویسد: [طبع از خواندن آن ملول نگردد.] یکى از جنبههاى قرآن طراوت همیشگى است. آیات الاهى به گونهاى است که انسان در تلاوت آن احساس خستگى نمىکند.
بارتلمى سنت هیلر فرانسوى مىنویسد: [زیبایى ظاهرى و باطنى وعظمت معنوى قرآن کریم و انسجام الفاظ آن بیانگر تازگى افکار آن براى همه زمانهاست.] جرینه فرانسوى نیز مىگوید:[در قرآن کریم هیچ چیزى از طبیعیات، بهداشت، طب و قوانین اجتماعى فروگذارى نشده، لذا مسلمان شدم.]
زیبایى ظاهرى وعمق معانى این کتاب مقدس سبب شده است دانشمندان و ادیبان جهان آن را بستایند و مردم را به مطالعه آن فراخوانند؛ براى نمونه، یاد کرد بخشى از گفتار دانشوران فرهیخته سودمند مىنماید:
ادامه دارد!!!!!!!
(پرسمان)
.: Weblog Themes By Pichak :.